شبکه

ارتباطات مجازی نورالدین رضوی زاده snrazavizadeh@yahoo.com

شبکه

ارتباطات مجازی نورالدین رضوی زاده snrazavizadeh@yahoo.com

گزینشگری

همه ما در زندگی روزمره خود به نوعی گزینشگر هستیم. گزینشگری اساساْ در ذات انسان هاست. هر آنچه را خود می پسندند انتخاب می کنند. آنچه را که با عقاید خود منطبق می دانند ترجیح می دهند. این خصلت هم در زندگی خصوصی و هم حرفه ای ما تاثیر گذار است. زندگی هر کس در واقع گزینشی است از آنچه که او در مقطعی از زمان داشته است. اگر چه ممکن است بر حسب گذر زمان معیار های گزینشگری ما متفاوت شود. چون ایده های ما متفاوت شده است. و آنچه را که قبلا می پسندیدیم دیگر نپسندیم  . در زندگی حرفه ای خود نیز اساساْ به مثابه یک گزینشگر وارد عمل می شویم. یک خبر نگار وقتی وارد صحنه یک رویداد می شود از همان ابتدا دست به گزینش ابعادی از رویداد می زند که از نظر او جالب هستند. ضمن اینکه عملا به تمامی ابعاد رویداد گاه دسترسی هم ندارد. سپس با گزارش گزینش شده اولیه به محل کار خود باز می گردد. آنجا متوجه می شود باید بر اساس نظر دبیر سرویس دست به گزینش های دیگری ببرد و مثلا نظر موسسه خود را تامین کند. همین طور مجبور می شود ابعاد دیگری از رویداد را حذف کند. در مرحله تیتر و لید نویسی نیز ابعاد خاصی از رویداد که منطبق با اهداف موسسه مطبوعاتی هستند برای انتشار گزینش می شوند. برای همین است که تیترهای روزنامه های متفاوت، راجع به یک خبر، متفاوت از هم می باشد. و اساساْ خبر یک رویداد در روزنامه های مختلف ممکن است یکسان نباشد. یک نکته مهم دیگر، گزینش روزنامه ها در مرحله انتخاب یک رویداد برای گزارش آن است. روزنامه های مختلف از بین گزارش های خبری متفاوتی که دریافت می کنند، برخی رویداد ها را برای چاپ و ارائه انتخاب می کنند. در این قالب گزینشگران نقش مهمی در رسانه ها دارند. (راجع به این موضوع بیشتر بخوانیم) به خاطر همین گزینشهای مکرر در رسانه هاست که می خواهم بگویم هیچ وقت فقط به یک رسانه اعتماد نکنید.  واقعیت در پرتو انبوهی از گزارش های رسانه ای متجلی می شود. و شاید بتوان گفت در شرایط کثرت رسانه ای و چند صدایی به واقعیت نزدیک می شویم.  اگر نخواهیم تفکر مکتب گلاسکو را در اینکه خبر محصول مصنوع ایدئولوژی است را کاملا بپذیریم باید تا حدود زیادی به آن توجه کنیم. البته با توجه به مطالب ذکر شده باید این را نیز مد نظر داشت که فقط این ایدئولوژی نیست که در مصنوع شدن خبر نقش دارد. علایق شخصی خبرنگاران، حرفه ای گرایی، سیاست های رسانه ای، محدودیتهای رسانه ای و. . . نیز در این زمینه موثراند. در شرایط نوین ارتباطی، داستان به گونه ای دیگر رقم می خورد. (راجع به این موضوع، شاید وقتی دیگر!) 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد