نظم نوین جهانی اطلاعات و ارتباطات

 ( New World Information and Communication Order (NWICO)

 یکی از دوستان و همکاران مطبوعاتی راجع به نظم نوین جهانی اطلاعات و ارتباطات پرسید. برای مطالعه در این زمینه (به زبان فارسی) می تواند به مقدمه دکتر معتمدنژاد در کتاب یک جهان چندین صدا،‌ و نیز این لینکها مراجعه کند.

رسانه‌های ارتباطی و آزادی در عصر دیجیتال

پروفسور یحیی کمالی‌پور

سانسور دولتی و خودسانسوری در سراسر جهان، حتی در کشورهای دموکراتیک وجود دارد. رسانه‌های جمعی اغلب توسط دولت‌های حاکم به صورت عامدانه از پوشش دادن موضوعات مشخص منع می‌شوند. ممکن است کسی بگوید دولت‌هایی که ممنوعیت‌های کمتری بر آزادی‌های شخصی و آزادی مطبوعات تحمیل می‌کنند، نسبت به دولت‌هایی که محدودیت‌های متعدد تحمیل می‌کنند واکنشی بازتر و منعطف‌تر به نظرات مخالف نشان می‌دهند. از طرف دیگر می‌توان گفت اعمال محدودیت از سوی حکومت بر رسانه‌ها، شهروندان را به سوی یافتن منابع خبری و اطلاعاتی جایگزین سوق می‌دهد. از این روست که شهروندان در بیشتر موارد به سوی رسانه‌های خارجی (بین‌المللی) و به ویژه رادیو، تلویزیون و اینترنت روی می‌آورند. ماجرا اینجا تمام نمی‌شود، بلکه نوعی سوءظن عمومی و بدگمانی به رسانه‌های داخلی –به‌خصوص آنها که متعلق به حکومت هستند- بین اغلب مردم رواج می‌یابد. کامل

گزینشگری

همه ما در زندگی روزمره خود به نوعی گزینشگر هستیم. گزینشگری اساساْ در ذات انسان هاست. هر آنچه را خود می پسندند انتخاب می کنند. آنچه را که با عقاید خود منطبق می دانند ترجیح می دهند. این خصلت هم در زندگی خصوصی و هم حرفه ای ما تاثیر گذار است. زندگی هر کس در واقع گزینشی است از آنچه که او در مقطعی از زمان داشته است. اگر چه ممکن است بر حسب گذر زمان معیار های گزینشگری ما متفاوت شود. چون ایده های ما متفاوت شده است. و آنچه را که قبلا می پسندیدیم دیگر نپسندیم  . در زندگی حرفه ای خود نیز اساساْ به مثابه یک گزینشگر وارد عمل می شویم. یک خبر نگار وقتی وارد صحنه یک رویداد می شود از همان ابتدا دست به گزینش ابعادی از رویداد می زند که از نظر او جالب هستند. ضمن اینکه عملا به تمامی ابعاد رویداد گاه دسترسی هم ندارد. سپس با گزارش گزینش شده اولیه به محل کار خود باز می گردد. آنجا متوجه می شود باید بر اساس نظر دبیر سرویس دست به گزینش های دیگری ببرد و مثلا نظر موسسه خود را تامین کند. همین طور مجبور می شود ابعاد دیگری از رویداد را حذف کند. در مرحله تیتر و لید نویسی نیز ابعاد خاصی از رویداد که منطبق با اهداف موسسه مطبوعاتی هستند برای انتشار گزینش می شوند. برای همین است که تیترهای روزنامه های متفاوت، راجع به یک خبر، متفاوت از هم می باشد. و اساساْ خبر یک رویداد در روزنامه های مختلف ممکن است یکسان نباشد. یک نکته مهم دیگر، گزینش روزنامه ها در مرحله انتخاب یک رویداد برای گزارش آن است. روزنامه های مختلف از بین گزارش های خبری متفاوتی که دریافت می کنند، برخی رویداد ها را برای چاپ و ارائه انتخاب می کنند. در این قالب گزینشگران نقش مهمی در رسانه ها دارند. (راجع به این موضوع بیشتر بخوانیم) به خاطر همین گزینشهای مکرر در رسانه هاست که می خواهم بگویم هیچ وقت فقط به یک رسانه اعتماد نکنید.  واقعیت در پرتو انبوهی از گزارش های رسانه ای متجلی می شود. و شاید بتوان گفت در شرایط کثرت رسانه ای و چند صدایی به واقعیت نزدیک می شویم.  اگر نخواهیم تفکر مکتب گلاسکو را در اینکه خبر محصول مصنوع ایدئولوژی است را کاملا بپذیریم باید تا حدود زیادی به آن توجه کنیم. البته با توجه به مطالب ذکر شده باید این را نیز مد نظر داشت که فقط این ایدئولوژی نیست که در مصنوع شدن خبر نقش دارد. علایق شخصی خبرنگاران، حرفه ای گرایی، سیاست های رسانه ای، محدودیتهای رسانه ای و. . . نیز در این زمینه موثراند. در شرایط نوین ارتباطی، داستان به گونه ای دیگر رقم می خورد. (راجع به این موضوع، شاید وقتی دیگر!) 

روزنامه‌نگاری الکترونیک: فرصت‌ها و محدودیت‌ها

علیرضا دهقان

این مقاله با برشمردن امتیازات روزنامه نگاری الکترونیکی به این پرسش پاسخ خواهد داد که آیا این امتیازات قدرت تغییرات اجتماعی و سیاسی را افزایش داده است؟ کامل

کاربران اینترنت در جهان

برای مقایسه آمار کاربران اینترنت در مقیاسی جهانی بد نیست به این سایت نگاهی کنید. اینجا

سخنرانی فیروز گوران در روز جهانی آزادی مطبوعات

« تلفن زنگ زد. گوشی را برداشتم. خانمی از آن سوی خط با لحنی مهربان گفت: آقای گوران، انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران امسال شما را به عنوان روزنامه‌نگار پیشکسوت انتخاب کرد و در نظر دارد در «روز جهانی آزادی مطبوعات» از شما تقدیر کند...» اینجا

روز سوم ماه مه، ۱۳ اردیبهشت، روز جهانى آزادى مطبوعات نامگذارى شده است. این روز در حقیقت بهانه‌اى است براى مرور وضعیت آزادى مطبوعات در جهان. در ایران نیز انجمن دفاع از آزادى مطبوعات همه ساله در این روز مراسمى را برگزار کرده و از روزنامه‌نگاران برجسته تقدیر مى‌کند.فیروز گوران، احمدرضا دریایى، شهلا شرکت، عباس عبدى و عبدالعلى رضایى پنج روزنامه‌نگارى بودند که امسال به خاطر ۲۰ سال سابقه مستمر مطبوعاتى، تلاش در جهت دفاع از حقوق روزنامه‌نگارى و تربیت نسل جدید روزنامه‌نگاران مستحق دریافت این جایزه شناخته شدند.  همچنین قلم طلایى این انجمن امسال به عزت‌الله سحابى تعلق گرفت.

داستان کوتاه : ممد دیجیتال

نوشته نورالدین رضوی زاده

اسمش محمد بود. دست کم روزی۱۲ساعت پای کامپیوتر می نشست. چند تا وبلاگ داشت. خیلی وقتها دوستانش اگر دچار مشکلات نرم افزاری یا سخت افزاری می شدند به او مراجعه می کردند. بعضی ها می گفتند خدای کامپیوتر است. همه به اسم «ممد دیجیتال » می شناختنش. اتفاقاْ با من هم سلام علیکی داشت. یک روز ایمیلی برام فرستاد و از من درخواست یک متن برای وبلاگش کرد:

«افشین جان سلام. اگر میتوانی یک مطلب در مورد صواد رصانه ای برام میل کن»! 

رویکردهای سواد رسانه‌ای

.نوشتة جیمز ای. براون

اصطلاح «سواد رسانه‌ای» برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد. به‌طور سنتی، سواد رسانه‌ای به توانایی تحلیل و ارزیابی آثار مربوطه و به‌طور گسترده‌تر به ایجاد ارتباط مؤثر از طریق نگارش خوب اطلاق می‌شود. طی نیم قرن گذشته، سواد رسانه‌ای شامل توانایی تحلیل شایسته و به کار‌گیری ماهرانه روزنامه‌نگاری چاپی، محصولات سینمایی، برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی و حتی اطلاعات و مبادلات رایانه‌ای (از جمله تعاملات زمان واقعی از طریق شبکه جهانی اینترنت) شده است.اینجا

شهر قم پایتخت اینترنتی شیعیان جهان

رئیس مرکز اهل البیت: شهر قم از نظر تسهیلات اینترنتی به تناسب جمعیت ، مقام اول را دارد. از آنجا که قم یکی از مذهبی ترین شهرهاست ، تصمیم گرفته شده دسترسی به اینترنت آسان باشد تا معرفت اسلامی را به سراسر دنیا منتقل کند. اینجا

رسانه های نوین: عصر مشارکت مخاطب

(مطلبی برای دانشجویان کلاس مبانی ارتباط جمعی ) نتایج یک تحقیق حاکی است ۵۷ درصد نوجوانان آمریکایی به تولید محتوا شامل متن، عکس، موسیقی و ویدیو برای اینترنت می پردازند مجله اکونومیست در شماره ۲۲ آوریل ۲۰۰۶ خود گزارش ویژه ای را در مورد رسانه های نوین به قلم اندرس کلوث (Andreas Kluth) منتشر کرده است. نویسنده در این مجموعه گزارش ۱۵ صفحه ای تحت عنوان "در میان مخاطبان"، طی هفت مقاله مختلف به تشریح تاثیر فناوری های نوین بر رسانه های جمعی پرداخته است. به باور او رسانه های جمعی جای خود را به رسانه های شخصی و مشارکتی (Participatory Media) می دهند که کلا به ایجاد تغییراتی عمیق در رسانه و جامعه منجر خواهد شد. نویسنده در مقدمه این گزارش با اشاره به اختراع صنعت چاپ توسط گوتنبرگ در سال ۱۴۴۸، پدیده حروف چاپی مجزا و قابل جابجایی (movable type) را که با کنار هم قرار گرفتنشان امکان چاپ صفحه را فراهم می کردند با ابزاری که در سال ۲۰۰۱ به نام مووبل تایپ (Movable Type) عرضه شد و بسادگی امکان انتشار وبلاگ ها را در اینترنت از هر کجا فراهم ساخت، مقایسه کرده است. وی این دو اختراع را تاریخی خوانده و معتقد است اولی شکل گیری رسانه های جمعی را به دنبال داشت و دومی آغازی بر عصر رسانه های شخصی و مشارکتی تلقی می شود. با این حال وی معتقد است همچنان زیرساخت های اینترنت پرسرعت به دوران پیش از عصر رسانه های مشارکتی تعلق دارند. تقریبا همه جا سرعت دریافت داده ها (دانلود) توسط کاربران از سرعت ارسال (آپلود) آنها بیشتر است. علت این است که سازندگان خطوط پر سرعت چنین فرض کرده اند که اینترنت هم بسادگی وسیله دیگری برای پخش محتوای تولید شده توسط آنها و همکارانشان در صنعت رسانه ها به مخاطب است. به گفته وی حتی امروز نیز این غول های رسانه ای به سختی حاضرند سناریویی را تصور کنند که در آن کاربران به همان اندازه که از این شبکه اطلاعات می گیرند، به آن اطلاعات وارد کنند. عصر مشارکت اندرس کلوث در تشریح نحوه مشارکت مخاطب در تولید یا تکمیل محتوا به یافته های یک تحقیق اشاره کرده که بر اساس آن ۵۷ درصد نوجوانان آمریکایی به تولید محتوا شامل متن، عکس، موسیقی و ویدیو برای اینترنت می پردازند. با این حال، نمی توان نتیجه گرفت که مردم روزنامه های خودشان را منتشر می کنند. بلکه به گفته جرمی زاودنی، وبلاگ نویس و مهندس نرم افزار سایت یاهو! این مشارکت ممکن است در سطحی خیلی ساده، مانند شرکت در رتبه بندی یک رستوران یا فیلمی باشد که رفته اند. این نکته برای مدل تجاری رسانه های سنتی که اساسش بر گرد آوردن مخاطبانی منفعل و حفظ آنها برای عرضه آگهی های تبلیغاتی است، بسیار قابل توجه است. در دوران رسانه های نوین، مخاطب به ندرت وسیع است و عموما کوچک و به شکلی غیر معمول ناچیز است. و به جای چند غول رسانه ای قدرتمند که برای جذب این مخاطبان با یکدیگر رقابت می کنند، این شرکت های کوچک و افراد مستقل هستند که به رقابت می پردازند یا بیشتر از آن، با هم همکاری می کنند. برخی از آنها از این راه به کسب درآمد می پردازند و بسیاری اصلا به این موضوع فکر نمی کنند چرا که انگیزه های دیگری دارند. در رسانه های مشارکتی، مرز میان مخاطب و تولیدکننده محتوا بسیار کمرنگ و اغلب غیر قابل تشخیص است. به گفته بنیانگذار سایت تکنوراتی (Technorati)، که یک موتور جستجوگر وبلاگ ها است، اینک "خطابه" یک نفر برای همه (از طرف رسانه به مخاطب) به "گفتگو" میان "کسانی که قبلا مخاطب شناخته می شدند" تبدیل شده است. به نوشته پژوهشگر اکونومیست، نکته تازه این است که جوانان امروز و بسیاری از مردم فردا از اینکه می توانند خودشان تصمیم بگیرند که چه چیزی معتبر و ارزشمند است و چه چیزی نه خوشحال خواهند بود. جو کراوس، بنیانگذار شرکت نرم افزارسازی جات اسپات (JotSpot) که امکان تولید مشترک محتوا میان کاربران را فراهم می کند می گوید: "مدل سنتی رسانه این بود: تنها یک منبع برای حقیقت وجود دارد. مدل تازه این است: منابع متنوعی برای کسب حقایق وجود دارد و ما خودمان پیدایش می کنیم." مجموعه مقالات منتشره در این گزارش انواع مختلف رسانه های نوین را مورد بررسی قرار داده و تاثیر دراز مدت آنها را بر شرکت های رسانه ای و کل جامعه ارزیابی می کند. منبع :http://www.bbc.co.uk/persian/science/story/2006/04/060425_fb_economist_new_media.shtml