اواخر هزاره دوم میلادی رویدادهای بزرگی، چشم انداز اجتماعی زندگی انسان را دگرگون ساختهاند. انقلاب تکنولوژی اطلاعات که بنیان مادی و انسانی جوامع بشری را بازسازی کرده است، را میتوان مهمترین این رویدادها دانست. تکنولوژیهای نوین ارتباطات و اطلاعات، اکنون وضعیتی را ایجاد نمودهاند که در آن بنیانهای اساسی زندگی یعنی مکان و زمان به شدت دستخوش تغییر و فشردگی شده، بعد " دمکراتیک " ارتباطات جهانی تقویت گشته و نظریه های انتقادنگر گذشته، تضعیف شده اند.از ویژگیهای شرایط نوین، روند رو به رشد توانایی و استفاده از فنآوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حیات جهانی می باشد و این نکته بیانگر آن است که یک تغییر بنیادین در حال تحقق است و آن گذار از" جامعه صنعتی " به "جامعه اطلاعات بنیان " است. پیدایی و پیشرفت " اینترنت " درایجاد این شرایط گذار نقش مهمی داشته است و این نشانه آغاز یک هستی جدید است که در کنار جهان واقعی شاهد ظهور جهان دومی هستیم که از آن با عنوان "جهان مجازی " یاد میشود و می توان آن را "جهان شبکهای"، نیز نامید. این به معنای شکل گیری یک نظم نوین اجتماعی است که با مرز شکنی های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، نوعی بینظمی فرا ـ اجتماعی را تداعی میکند. سرمایهگذاریهای فزاینده برای تقویت و گسترش ابزار ارتباطی و اطلاعاتی ، از چشم انداز غلبة این ” فضای مجازی “ بر“فضای واقعی “ خبر میدهند. به نحوی که احتمالا در آینده نزدیک شاهد آن خواهیم بود که " فضای مجازی " برآمده از فناوریهای اطلاعاتی وارتباطی، به " عرصة اصلی " تعاملات اجتماعی در سطوح و ابعاد مختلف تبدیل شود. بر این مبنا، جهانی شدن به مرحلهای از کمال دست یافته که میتوان از آن با نام ” پسا جهانی شدن “ یاد کرد. وضعیتی که در آن تمام کنشهای خرد و کلان در قالب یک " جهان نظام اطلاعاتی وارتباطی " انجام میشود و دارای تاثیر متقابل هستند. بدین ترتیب کنشهای محلی و خرد، مستقل از کنشهای فراملی نخواهند بود و از آنها تاثیر میپذیرند. منبع :
سیدنورالدین رضوی زاده ـ جهان مجازی و واقعیات ما – دانشگاه علا مه طباطبائی ، مرکز پژوهشهای ارتباطات و شورای عالی اطلاع رسانی، سمینار میان منطقه ای کشورهای آسیای مرکزی - غربی اطلاعاتی – شهریور 1382