رسانه لباس

در علم ارتباطات، رسانه اصطلاحاْ به وسیله ای گفته می شود که حامل «پیام» باشد.  لباس دارای دو کارکرد است: ۱) پوشش ۲) رسانه ای برای اطلاع رسانی(فرستنده+رسانه+پیام+ گیرنده). به نظر می رسد متناسب با زمان،‌ سطح درآمد و طبقه اجتماعی، فرهنگ، سن و برخی متغیر های دیگر، اهمیت کارکرد دوم لباس برای برخی افراد افزایش می یابد. ما با لباس خود همواره با دیگران ارتباط برقرا می کنیم. دیگران بر مبنای لباس راجع به شخصیت ما، طبقه اجتماعی ما، تحصیلات ما، روحیات ما، و بسیاری دیگر از حالات و ابعاد شخصیتی ما قضاوت خواهند داشت. در بسیاری از مواقع، لباس ها ماهیت صنفی و طبقه ای هم پیدا کرده اند. مانند لباس روحانیون، لباس کارگران، لباس اشراف،‌ لباس ورزشکارن، لباس دانش آموزان، لباس پزشکان ... از سوی دیگر ما همواره سعی می کنیم تا برای هر موضوع،‌ مکان،‌ زمان و هر مناسبتی از لباس خاص و متناسب با آن استفاده کنیم زیرا می دانیم باید بین «پیام لباسمان» و موضوع محل حضورمان (محیط ارتباطی) تناسب و سنخیت وجود داشته باشد. تا بینندگان ما، درک درست یا بهتری از ما داشته باشند. این مساله برای خیلی از ما اهمیت اساسی دارد. این را هم باید توجه داشت که بسیاری از افراد به لباس به عنوان رسانه نگاه نکرده و توجه جدی به آن نمی کنند. اما این رسانه، چه بخواهیم و چه نخواهیم به اطلاع رسانی در باره ما می پردازد و دیگران بر مبنای اطلاعات دریافتی از وضع ظاهر ما (لباس و آرایش سر و صورت) از ما قضاوتی اولیه داشته و آن را مبنای نوع و سطح ارتباط با ما قرار می دهند. مد لباس و گرایش به لباس های مد روز نیز از همین زاویه قابل تحلیل است. از این طریق، با استفاده از لباس های مد شده، تلاش می کنیم خود را افرادی به روز، شاد و سرزنده و همراه با جمع معرفی کنیم. در بسیاری از موارد پیام لباس به خود ما هم می رسد و خود نیز پیام لباس را دریافت می کنیم. خیلی وقت ها از بعضی ها می شنویم که می گویند، این لباس روحیه ام را خسته کرده است! یا اینکه از پوشیدن این لباس احساس شادی یا اعتماد به نفس بیشتری می کنم. بنابر این می توان گفت هرگز نمی توان از اهمیت اطلاع رسانی لباس غافل بود.